Το 1952 ο αείμνηστος Αντώνης Τσακίρης συζητώντας με μια ομάδα συναδέλφων από το Αγγλικό, το Ελληνικό τηλεγραφείο και το τηλεφωνικό κέντρο, εξέφρασε την επιθυμία του να δημιουργηθεί ένας χώρος, που να μπορούν οι συνάδελφοι μετά την δουλειά τους, να συγκεντρώνονται με σκοπό την ανάπτυξη των συναδελφικών σχέσεων και την δημιουργία ψυχαγωγικών εκδηλώσεων.
Έτσι απλά λοιπόν, είπαν το ΝΑΙ και ξεκίνησαν για να δημιουργήσουν τον πρώτο πυρήνα.
Να μερικά ονόματα:
Αντώνης Τσακίρης, Στέφανος Βρούβας, Μαίρη Ιατροπούλου, Αντωνία Μαλάνη, Αλίκη Ζαΐμη, Αλέξανδρος Δεκάριστος, Αλέξανδρος Μπαρρώ, Γεώργιος Τσοτρόπουλος.
Στις 7 Μαρτίου του 1953 στο Μέγαρο του Κεντρικού Ταχυδρομείου Γ' όροφος (κεντρικό τηλεγραφείο) αίθουσα λογιστηρίου Πλατεία Κοτζιά, τα ιδρυτικά μέλη ψήφισαν το καταστατικό της ιδρυόμενης "ΜΟΡΦΩΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΨΥΧΑΓΩΓΙΚΗΣ ΛΕΣΧΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΟΤΕ".
Η Λέσχη, το πρώτο διάστημα στεγάσθηκε σε διάφορα μικρά γραφεία ή συστεγάστηκε μαζί με άλλους όπως με τον σύλλογο του Αγγλικού τηλεγραφείου στην οδό Εμμανουήλ Μπενάκη 16.
Κάποιο διάστημα είχε στεγαστεί και στην Πατησίων 85 σε κάποιο πατάρι στον ημιώροφο.
Το 1959 η Λέσχη κάνει το μεγάλο άλμα και με την οικονομική βοήθεια του ΟΤΕ νοικιάζει στην Γ' Σεπτεμβρίου 56 έναν ολόκληρο όροφο.
Εκεί το 1960 δημιουργείται το πρώτο εστιατόριο που έγινε πολύ σύντομα ο πόλος έλξης για όλους σχεδόν τους υπαλλήλους. Οι χαμηλές τιμές, η ποιότητα των φαγητών και η διευκόλυνση της πληρωμής κάθε 1η και 16 του μηνός ήταν ότι καλύτερο για έναν νέο υπάλληλο που έπαιρνε μισθό 1200 δρχ.
Η Λέσχη ήταν μια ζεστή αγκαλιά για όλους.
Αξίζει εδώ να αναφέρουμε μερικούς αριθμούς, που πραγματικά ήταν εντυπωσιακοί για εκείνη την εποχή.
Το προσωπικό της Λέσχης το 1962 ήταν 40 άτομα.
Το εστιατόριο εξυπηρετούσε καθημερινά 500 άτομα.
Να και μερικές τιμές αυτού του εστιατορίου:
Μοσχαράκι 8,70, φασολάδα 2,20, φέτα 1,80, σαλάτα 1,80 δρχ.
Η συμμετοχή σε απογευματινά μπάνια έφτανε τα 100 με 150 άτομα σε καθημερινή βάση και πολλές φορές ξεπερνούσε και τα 500 άτομα (δέκα πούλμαν για Κινέττα).
Όμως η χρυσή εποχή κρατάει μέχρι το καλοκαίρι του 1965. Η Λέσχη για πολλούς και διάφορους λόγους φεύγει αφού την Γ' Σεπτεμβρίου 56 και μεταστεγάζεται σε ένα πολύ όμορφο νεοκλασικό κτίριο στην Πατησίων 152, αλλά δεν υπάρχει πλέον η ζεστή ατμόσφαιρα της Γ' Σεπτεμβρίου.
Ιδιώτης αναλαμβάνει το εστιατόριο πλέον με πολύ μικρότερη ποικιλία φαγητών αλλά και με αυτοεξυπηρέτηση. Οι εκδηλώσεις μειώνονται αισθητά.
Η Λέσχη παραμένει στο κτίριο της Πατησίων 152 μέχρι το 1968 και στην συνέχεια μεταστεγάζεται στη Θεμιστοκλέους 42, 4ος όροφος.
Εκεί λειτουργεί μόνο ένα κυλικείο και οι εκδηλώσεις λίγες, μέχρι το 1975.